در خصوص مبایعه نامه باید بدانیم که مبایعه نامه یک سند عادی است و با سند رسمی کاملا متفاوت می‌باشد. سند رسمی به سندی می‌گویند که لازم است در دفاتر اسناد باتوجه به اصول قانونی توسط ماموران رسمی تنظیم شود.
در خصوص مبایعه نامه نیازی به رسمیت های موجود نمی‌باشد. یعنی قبل از صادر شدن سند رسمی، مبایعه نامه به منظور حفظ حقوق طرفین تنظیم می‌گردد.
میان مبایعه نامه و قولنامه تفاوت زیادی وجود ندارد ولی با فهمیدن چند موضوع می‌توان آنها را از یکدیگر تفکیک نمود.
در مبایعه‌نامه شرایطی مانند زمان تحویل کالا، مکان تحویل کالا و نحوه پرداخت توافق می‌شود و گاهی پیش پرداخت نیز پرداخت می‌گردد ولی در قولنامه یکی از طرفین قرارداد شرطی را لحاظ می‌کنند که ممکن است در آینده رخ دهد. برای مثال فروشنده قول می‌دهد که به شما فرصت دهد تا مبلغ اولیه را در زمان مقرر پرداخت نماید و در این مدت زمان، مال را به شخص دیگری نفروشد.
همانطور که از مطالب فوق متوجه شدیم مفهوم قولنامه بر پایه تعهد و قول می باشد ولی مبایعه نامه به منظور قرارداد بیع یا همان قرارداد خرید و فروش منعقد شده است.
از اصلی ترین تفاوت قولنامه و مبایعه نامه در این است که قولنامه وعده قرارداد است و همانند یک پیش قرارداد عمل خواهد کرد ولی مبایعه نامه تعهدی قطعی است و از قرارداد اصلی محسوب می‌شوند.
مبایعه نامه چون یک تعهد اصلی تلقی می‌گردد به محض انعقاد آن انتقال مالکیت صورت می‌گیرد ولی در قولنامه انتقال مالکیت رخ نخواهد داد و فقط طرفین قرارداد متعهد می‌شوند که اقدامات لازم جهت انعقاد معامله را در آینده انجام دهند. به عبارتی دیگر در قولنامه به محض تنظیم قرارداد وجهی به فروشنده نباید داده شود چراکه با این تعهدنامه از فروشنده قول خواهید گرفت که تا آماده کردن مبلغ اولیه، مال را به شخص دیگری نفروشید. بنابراین قولنامه به معنی مالکیت خریدار نمی‌باشد.
در تنظیم قولنامه یا مبایعه نامه می‌بایست به شیوه کاملا قانونی عمل نمود چراکه اگر قرارداد ایجاد شده میان طرفین، با قوانین و مقررات کشوری در تضاد باشد، در زمان تنظیم سند رسمی ملک به مشکل می‌خورد.
در موسسه حقوقی حقیقت گستر شما می‌توانید ضمن دریافت مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی از بهترین وکیل شرق تهران، مفیدترین راهنمایی را در خصوص پرونده های ملکی دریافت کنید و در صورت لزوم پرونده ملکی خویش را به موسسه حقوقی حقیقت گستر بسپارید.
